Τι είναι ο ψηφιακός μετασχηματισμός;

–Ο ψηφιακός μετασχηματισμός είναι η διείσδυση των ψηφιακών τεχνολογιών στις επιχειρήσεις και ο αντίκτυπος των τεχνολογιών στην κοινωνία

-Οι ψηφιακές πλατφόρμες, το Διαδίκτυο των Πραγμάτων, το υπολογιστικό νέφος και η τεχνητή νοημοσύνη είναι ορισμένες από τις τεχνολογίες που επηρεάζουν…

-… τομείς όπως είναι οι μεταφορές η ενέργεια, ο αγροδιατροφικός κλάδος, οι τηλεπικοινωνίες, οι χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, η εργοστασιακή παραγωγή και η υγειονομική περίθαλψη, μεταμορφώνοντας τις ζωές των ανθρώπων

-Οι τεχνολογίες μπορούν να συμβάλουν στη βελτιστοποίηση των διαδικασιών παραγωγής, στη μείωση των εκπομπών και των αποβλήτων, στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των εταιρειών και στη διάθεση νέων υπηρεσιών και προϊόντων στην αγορά

Χρηματοδότηση των ψηφιακών προτεραιοτήτων της ΕΕ

Ο ψηφιακός τομέας παίζει κεντρικό ρόλο σε όλες τις πολιτικές της ΕΕ: η κρίση του κορονοϊού κατέστησε εντονότερη την ανάγκη μιας συντονισμένης απάντησης που να επωφελεί την κοινωνία και την ανταγωνιστικότητα μακροπρόθεσμα. Οι ψηφιακές λύσεις παρουσιάζουν σημαντικές ευκαιρίες και είναι απαραίτητες για τη διασφάλισης της ανάκαμψης της Ευρώπης και της ανταγωνιστικής της θέσης στην παγκόσμια οικονομία.

Το σχέδιο οικονομικής ανάκαμψης της ΕΕ απαιτεί από τα κράτη μέλη να διαθέσουν τουλάχιστον το 20% των κονδυλίων του Μηχανισμού Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, ύψους 672,5 δισ. ευρώ, στη ψηφιακή μετάβαση. Τα επενδυτικά προγράμματα, όπως είναι το πρόγραμμα έρευνας και καινοτομίας «Ορίζων Ευρώπη» και ο μηχανισμός «Συνδέοντας την Ευρώπη», που χρηματοδοτεί έργα υποδομών, διαθέτουν σημαντικά ποσά σε έργα ψηφιακής καινοτομίας.

Η ΕΕ στοχεύει στην επίτευξη των στόχων της ψηφιακής μετάβασης μέσω των επενδυτικών της προγραμμάτων και της θέσπισης νέων κανόνων.

Το πρόγραμμα Ψηφιακή Ευρώπη

Τον Απρίλιο, το Κοινοβούλιο αναμένεται να ψηφίσει το πρόγραμμα Ψηφιακή Ευρώπη, το πρώτο εργαλείο της ΕΕ που αποσκοπεί να επιταχύνει τον ψηφιακό μετασχηματισμό των ευρωπαϊκών κοινωνιών και οικονομιών. Το πρόγραμμα θα επενδύσει σε ψηφιακές λύσεις που μπορούν να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης, να συμβάλουν στην πράσινη μετάβαση και να διασφαλίσουν την τεχνολογική της υπεροχή. Θα επενδύσει 7,5 δισ. ευρώ σε 5 τομείς: στους υπερυπολογιστές (€2,2 δισ.), στην ΤΝ (€2 δισ.), στην κυβερνοασφάλεια (€1,6 δισ.), στις εξελιγμένες ψηφιακές δεξιότητας (€577 εκατ.) και στη διεύρυνση της χρήσης των ψηφιακών τεχνολογιών σε ολόκληρη την οικονομία και την κοινωνία της ΕΕ.

Διαδικτυακή ασφάλεια και οικονομία της πλατφόρμας

Οι ψηφιακές πλατφόρμες αποτελούν σημαντικό μέρος της οικονομίας και των ζωών των πολιτών. Προσφέρουν τεράστιες ευκαιρίες ως διαδικτυακές αγορές, και συνιστούν σημαντικά μέσα επικοινωνίας. Ενέχουν όμως και σημαντικές προκλήσεις.

Η ΕΕ επεξεργάζεται νέα δέσμη μέτρων για τις ψηφιακές υπηρεσίες, που στοχεύει στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, της καινοτομίας, της ανάπτυξης και της κυβερνοασφάλειας, στην αντιμετώπιση του παράνομου περιεχομένου στο διαδίκτυο και στην προστασία της ελευθερίας του λόγου, του Τύπου και της δημοκρατίας.

Μάθετε γιατί και πώς η ΕΕ θέλει να ρυθμίσει την οικονομία της πλατφόρμας.

Μεταξύ των μέτρων που στοχεύουν στη διασφάλιση της κυβερνοασφάλειας, το Κοινοβούλιο ψηφίζει νέα μέτρα για την πρόληψη της διάδοσης τρομοκρατικού περιεχομένου στο διαδίκτυο, τον Απρίλιο. Οι ευρωβουλευτές εξετάζουν, επίσης, μέτρα για την ίδρυση ενός νέου ευρωπαϊκού κέντρου κυβερνοασφάλειας.

Τεχνητή Νοημοσύνη και Στρατηγική για τα Δεδομένα

Η ΤΝ μπορεί να διασφαλίσει τη βελτίωση της υγειονομικής περίθαλψης, την παρασκευή ασφαλέστερων αυτοκινήτων και την παροχή εξατομικευμένων υπηρεσιών. Μπορεί να οδηγήσει στη βελτιστοποίηση των διαδικασιών παραγωγής και να αποφέρει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, μεταξύ άλλων σε τομείς στους οποίους οι επιχειρήσεις κατέχουν ήδη ισχυρές θέσεις, όπως είναι η πράσινη και κυκλική οικονομία, η γεωργία, ο τουρισμός…κλπ.

Για να διασφαλίσουν ότι η Ευρώπη αξιοποιεί όσο το δυνατόν καλύτερα τις δυνατότητες της Τεχνητής Νοημοσύνης, οι ευρωβουλευτές έχουν τονίσει την ανάγκη θέσπισης μιας ανθρωποκεντρικής νομοθεσίας που να στοχεύει στη διαμόρφωση ενός αξιόπιστου νομοθετικού πλαισίου, στην εφαρμογή ηθικών προτύπων, στη στήριξη των θέσεων εργασίας, στην ενίσχυση του ηγετικού ρόλου της Ευρώπης και στη διεύρυνση του πεδίου επιρροής των ευρωπαϊκών προτύπων. Η Επιτροπή πρότεινε νομοθεσία για την τεχνητή νοημοσύνη στις 21 Απριλίου 2021.

Μάθετε πώς οι ευρωβουλευτές θέλουν να ρυθμίσουν την ΤΝ.

Η ανάπτυξη τεχνολογιών ΤΝ στην Ευρώπη εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ύπαρξη μιας επιτυχημένης στρατηγικής για τα δεδομένα. Το Κοινοβούλιο έχει ήδη τονίσει τη σημασία που έχουν τα βιομηχανικά και δημόσια δεδομένα για τις εταιρείες της ΕΕ και τους ερευνητές, ζητώντας τη δημιουργία ευρωπαϊκών χώρων δεδομένων και υποδομών για τα μαζικά δεδομένα, καθώς και τη θέσπιση ενός αξιόπιστου νομοθετικού πλαισίου.

Μάθετε ποιες είναι οι προσδοκίες του Κοινοβουλίου όσον αφορά την ευρωπαϊκή στρατηγική για τα δεδομένα.

Ψηφιακές δεξιότητες και κατάρτιση

Η πανδημία ανέδειξε τη σημασία των ψηφιακών δεξιοτήτων για την εργασία και τις αλληλεπιδράσεις. Παράλληλα όμως, αποκάλυψε σοβαρές ανισότητες όσον αφορά την απόκτηση ψηφιακών δεξιοτήτων και την πρόσβαση στην εκπαίδευση στην ΕΕ. Το Κοινοβούλιο θέλει το «Ευρωπαϊκό θεματολόγιο δεξιοτήτων» να ενθαρρύνει τους πολίτες και τις επιχειρήσεις να επωφεληθούν πλήρως από τις τεχνολογικές εξελίξεις.

42% των πολιτών της ΕΕ παρουσιάζει ελλείψεις σε βασικές ψηφιακές δεξιότητεςΠηγή:europarl.europa.eu

ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ EΝΤΑΞΗΣ ΣΤΗΝ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΓΙΑ ΝΕΟΥΣ/ΝΕΕΣ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Επιδοτούμενο πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης της ΕΣΑμεΑ για νέους-ες 18-29 άνεργους-ες με αναπηρία ή χρόνια πάθηση – Δήλωσε συμμετοχή σήμερα!

Είσαι νέος – νέα με αναπηρία ή χρόνια πάθηση, άνεργος- άνεργη 18-29 ετών; Είσαι ταυτόχρονα απόφοιτος/η δευτεροβάθμιας ή τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ή απόφοιτος/η Εργαστηρίων Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης ή ΙΕΚ και εγγεγραμμένος/η στη ΔΥΠΑ (τ. ΟΑΕΔ); Στο πρόγραμμα της ΕΣΑμεΑ θα αποκτήσεις πιστοποίηση σε υπολογιστές (κατάλληλο για ΑΣΕΠ), πιστοποίηση σε ειδικότητες εμπορίου ή διοικητικής υποστήριξης, θα επιδοτηθείς μέχρι 2.500 ευρώ και δεν θα χάσεις το επίδομά σου!

Η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία σε καλεί να δηλώσεις συμμετοχή  στα επιδοτούμενα Προγράμματα  Επαγγελματικής Κατάρτισης με ένα κλικ στο

https://training.esamea.gr/p/m/el-GR

Τα Προγράμματα θα υλοποιηθούν σε όλη τη χώρα και θα παρέχουν υπηρεσίες επαγγελματικής συμβουλευτικής, θεωρητικής κατάρτισης, πρακτικής άσκησης και πιστοποίησης σε 3.000 ανέργους/ες απόφοιτους/ες δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ή Εργαστηρίων Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης ή ΙΕΚ ή ΑΕΙ ή ΑΤΕΙ, 18 – 29 ετών, με αναπηρία ή χρόνια πάθηση, οι οποίοι/ες βρίσκονται εκτός απασχόλησης, εκπαίδευσης και κατάρτισης (ΝΕΕTs).

Τι προσφέρουν τα Προγράμματα:

• Πιστοποίηση στις δεξιότητες υπολογιστών (ΤΠΕ) και στα εξειδικευμένα Προγράμματα Εμπόριο και Εξωστρέφεια ή Υπάλληλος Γραφείου / Διοικητικής Υποστήριξης.
• Η πιστοποίηση στους υπολογιστές διενεργείται από διαπιστευμένο φορέα του Εθνικού Συστήματος Διαπίστευσης (ΕΣΥΔ) σύμφωνα με το Πρότυπο ISO/IEC 17024 και ισχύει για τις προκηρύξεις και τους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ.
• Εκπαιδευτικό επίδομα ύψους πέντε ευρώ (5,00 €) μικτά ανά ώρα θεωρητικής κατάρτισης και πέντε ευρώ (5,00 €) μικτά ανά ώρα πρακτικής άσκησης, συνολικά δηλαδή μέχρι 2.500 ευρώ.
• Η ένταξη οποιουδήποτε ατόμου με αναπηρία και ατόμου με χρόνια πάθηση στα Προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης ΔΕΝ οδηγεί στη διακοπή  των παροχών που λαμβάνουν λόγω της αναπηρίας, όπως είναι το επίδομα πρόνοιας ή τα επιδόματα επανένταξης ή οποιασδήποτε άλλης μορφής νοσήλιο ή παροχή.
• Τα προγράμματα συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης περιλαμβάνουν επίσης Ατομική και Ομαδική Συμβουλευτική.
• Το οριζόντιο πρόγραμμα κατάρτισης στους υπολογιστές (ΤΠΕ) το οποίο είναι υποχρεωτικό, θα έχει διάρκεια 150 ώρες. Κάθε ένα από τα εξειδικευμένα προγράμματα κατάρτισης θα έχει διάρκεια 150 ώρες.

Πρακτική άσκηση

Η τοποθέτηση του/της ωφελούμενου/ης θα γίνει σε συναφή θέση πρακτικής άσκησης σε επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα και σε φορείς του δημοσίου ή και του ευρύτερου δημόσιου τομέα (π.χ. σε φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης) και θα έχει συνολική διάρκεια 200 ώρες.

Προσοχή στη συμπλήρωση της Αίτησης συμμετοχής

Εργασιακοί σύμβουλοι θα υποστηρίξουν και θα καθοδηγήσουν τους υποψήφιους ωφελούμενους προκειμένου να μπορέσουν να συμπληρώσουν και να υποβάλλουν αίτηση για ένταξη στα Προγράμματα κατάρτισης.

Προθεσμία Υποβολής Αιτήσεων και Δικαιολογητικών Ωφελούμενων

Η προθεσμία υποβολής των ηλεκτρονικών αιτήσεων και δικαιολογητικών των ενδιαφερομένων ξεκίνησε στις 05/07/2022 και λήγει στις 31/10/2022 και ώρα 23:59:59.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το κείμενο και τους όρους της παρούσας Πρόσκλησης Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος δείτε τον παρακάτω σύνδεσμο και μπορείτε να επικοινωνήσετε στο email Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. και στο τηλέφωνο 210 9949837 (ώρες επικοινωνίας 08:00 – 16:00).

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ

Περισσότερες πληροφορίες: esamea.gr και espa.gr ●  E-mail επικοινωνίας: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. Η Πράξη «Ειδικές Δράσεις Ένταξης στην Απασχόληση για Νέους/Νέες με Αναπηρία» συγχρηματοδοτείται από την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο) και την Πρωτοβουλία για την Απασχόληση των Νέων (ΠΑΝ) μέσω του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού, Εκπαίδευση και Διά Βίου Μάθηση 2014-2020»

https://coopsociety.gr/wp-content/uploads/2022/10/header-euro-2-300x57.jpg 300w, https://coopsociety.gr/wp-content/uploads/2022/10/header-euro-2-768x146.jpg 768w, https://coopsociety.gr/wp-content/uploads/2022/10/header-euro-2.jpg 1240w" sizes="(max-width: 1024px) 100vw, 1024px" style="height: auto; max-width: 100%; vertical-align: top;">

ΤΟΜΕΑΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ KAI ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

Του Βασίλη Τακτικού

Οι ανάγκες συμπληρωματικότητας στο σύστημα υγείας

Η Οικονομία της κοινωνικής φροντίδας (παιδιά, Τρίτη ηλικία και άτομα με αναπηρία) και αντιμετώπιση της φτώχειας.

Από τον κρατικό παρεμβατισμό στον κοινωνικό παρεμβατισμό και το κοινωνικό επιχειρείν.

Ο τομέας της υγείας και κοινωνικής φροντίδας είναι ένας αναπτυσσόμενος τομέας απασχόλησης που κατά τεκμήριο δεν πρόκειται να  περιοριστεί από την “τεχνολογική ανεργία” που υφίσταται  άλλους  κλάδους της οικονομίας της αγοράς.  Ειδικότερα,  στον τομέα κοινωνικής  φροντίδας της προληπτικής υγείας για  τις χρόνιες ασθένειες και τη φροντίδα υπερηλίκων,  που χρειάζεται προσωπική καθημερινή  φροντίδα και υπάρχουν αυξημένες ανάγκες, καθώς αυτές  δεν καλύπτονται επαρκώς από τα σημερινά συστήματα υγείας και επιβαρύνονται κυρίως οι οικογένειες.

Κι αυτό συμβαίνει παρόλο που αναγνωρίζεται σήμερα από την επιστημονική κοινότητα  ότι,  η επάρκεια διαθέσιμων πόρων στον  τομέα  υγείας μπορεί να τονώσει την οικονομική ανάπτυξη, επιτρέποντας στους ανθρώπους να παραμένουν δραστήριοι και παραγωγικοί  με καλή υγεία για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Δεδομένου ότι, η κατάσταση υγείας των πολιτών έχει αντίκτυπο στη δυνατότητα συμμετοχής τους στην αγορά εργασίας και στην παραγωγικότητά τους. Επίσης, αναγνωρίζεται ότι  η επένδυση στην υγεία του πληθυσμού, συμβάλλει στη μείωση των μελλοντικών δαπανών για αντιμετώπιση ασθενειών, που θα μπορούσαν να έχουν  προληφθεί και να μη επιβαρύνουν το σύστημα υγείας. Κι αυτό στη συνέχεια συμβάλλει σε ένα αποτελεσματικό  εργατικό δυναμικό στον κλάδο της υγείας.

Η πανδημία του κορονοϊού έφερε το ζήτημα της φροντίδας στην κορυφή των προτεραιοτήτων της κοινωνίας, αποκαλύπτοντας, το κεντρικό ρόλο που παίζουν τα δημόσια συστήματα υγείας στην εγγύηση του δικαιώματος των πολιτών στην περίθαλψη. Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, μετατόπισε το κέντρο βάρους από το περιττό του καταναλωτισμού προς το αναγκαίο της πραγματικής οικονομίας, που δεν είναι κάτι άλλο από τη διατροφή, τις ανάγκες υγείας και κοινωνικής μέριμνας και τα  τα επιδόματα για την αντιμετώπιση της ανεργίας.

Σύμφωνα, με τις προβλέψεις του Οργανισμού του ΟΟΣΑ oι δημόσιες  δαπάνες για την υγεία στις μεγάλες βιομηχανικές χώρες θα εξακολουθήσουν αυξανόμενο ρυθμό και   αναμένεται να φθάσουν το 9,5% του ΑΕΠ μεταξύ των χωρών μελών το 2060, έναντι 6% που ήταν το 2010.
Άλλες χώρες όπως η Γαλλία και η  Δανία κι ακολουθούμενες από την Ολλανδία, βρίσκονται καθαρά πάνω από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ και έως το 2060 θα δουν τις δαπάνες τους για την υγεία να υπερβαίνουν το 11% του ΑΕΠ τους, ακόμη κι εάν καταβάλουν προσπάθειες για να τις ελέγξουν.

Πιο προοδευτικοί οικονομολόγοι υποστηρίζουν πως η βέλτιστη πολιτική για την υγεία είναι να φτάσουν οι δαπάνες  για την υγεία στο 15% του ΑΕΠ.

Ωστόσο και αυτές ακόμα οι  δαπάνες που αφορούν κυρίως το δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, δεν επαρκούν για να καλύψουν τις αυξανόμενες ανάγκες περίθαλψης και κοινωνικής φροντίδας. Ο ιδιωτικός τομέας  προφανώς δεν καλύπτει το εν τρίτον του πληθυσμού βρίσκεται στο όριο της φτώχειας. Το κομμάτι αυτό  μπορεί να καλυφθεί μόνο από τις κοινωνικές επιχειρήσεις υγείας πού λειτουργούν με μειωμένο κόστος.

Αν λάβουμε υπόψη ότι,  ένας  χαμηλόσυνταξιούχος  που έχει προβλήματα υγείας ή ένας ανάπηρος δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στο κόστος από τις υπηρεσίες φροντίδας  από τον  ιδιωτικό τομέα  κοινωνικής φροντίδας. Ούτε οι δημόσιες υπηρεσίες για τη φροντίδα των παιδιών, την παιδική εκπαίδευση, την αναπηρία καλύπτουν  τη μακροχρόνια περίθαλψη,  και την  φροντίδα των ηλικιωμένων όταν πρόκειται για  χαμηλόμισθους που δεν καλύπτονται 100% από τις ασφάλειές τους.

Η εικόνα αυτή ασφαλώς διαφέρει από χώρα σε χώρα εντος της Ε.Ε

Ας δούμε ποια είναι η πραγματική εικόνα σε μια χώρα της Μεσογείου όπως η Ελλάδα σε σχέση με την φροντίδα προληπτικής υγείας .

Σήμερα το 90% των Ελλήνων δεν έχουν πρόσβαση σε οικογενειακό Γιατρό.

Οι φτωχοί πληρώνουν το 20% του διαθέσιμου εισοδήματος για κάλυψη αναγκών υγείας και 2 εκ. αναβάλλουν ή ματαιώνουν εξετάσεις και επισκέψεις σε Γιατρούς εξαιτίας οικονομικών προβλημάτων και γεωγραφικών περιορισμών.

Το 100% της Οδοντιατρικής περίθαλψης είναι ακάλυπτο από την κοινωνική ασφάλιση.

Το 50% της δαπάνης των Φαρμάκων είναι Ιδιωτική Δαπάνη δαπάνη.

Η ιδιωτική δαπάνη για Νοσοκομεία, που για δεκαετίες και έως το 2012 ήταν στο 8% των Ιδιωτικών δαπανών, έχει ανέβει στο 39% και μαζί με τα φάρμακα καλύπτουν σχεδόν το 80% της Ιδιωτικής δαπάνης.

2,5 εκ. Έλληνες δεν κάνουν προληπτικές  εξετάσεις,  δεν επισκέπτονται Γιατρούς και κόβουν από τον ρουχισμό, την Θέρμανση και άλλες  βασικές ανάγκες αν θέλουν  να πληρώσουν Φάρμακα και Νοσοκομεία.

Η διακοπή  της ιστορικής συνέχειας παροχών μετά το 2011 έχει οδηγήσει σε 10 χρόνια πειραματισμών σε βάρος της πλειοψηφίας των πολιτών.

Με δεδομένα αυτά τα ελλείματα, στη φτωχότερη και υπερχρεωμένη χώρα της Μεσογείου, η κοινωνική οικονομία ως θεσμός  στο χώρο της υγείας είναι αναγκαία εναλλακτική πρόταση    για να  εξασφαλιστούν   πόροι από τρεις πηγές:  το δημόσιο, τα ασφαλιστικά ταμεία και δωρεές για  να μειωθεί το κόστος  της κοινωνικής φροντίδας μέσα από ιδρύματα, οικοτροφεία και δομές προληπτικής υγείας.

Τα ιδρύματα στο χώρο της υγείας έχουν μια εξαιρετική παράδοση, που μπορεί να γενικευτεί με τη συμμετοχή των ασφαλισμένων στην επιχειρηματικότητα υγείας. Με την αυτοδιαχείριση της κοινωνικής φροντίδας. Έτσι η  επένδυση της κοινωνικής οικονομίας στη μείωση των ανισοτήτων στον τομέα της υγείας, μακροπρόθεσμα έρχεται να τονώσει το σύνολο της οικονομίας καθώς, στηρίζονται σε πραγματικές ανάγκες της ανθρώπινης διαβίωσης και στη μείωση της διαμεσολάβησης..

Εδώ, αξίζει να επισημάνουμε ότι οι ανισότητες στον τομέα της υγείας δεν συνεπάγονται μόνον απώλεια ανθρώπινου δυναμικού, αλλά και πιθανώς τεράστιες οικονομικές απώλειες. Αντίθετα εξασφαλίζοντας την πρόσβαση όλων στις υπηρεσίες υγείας, συμβάλλουμε στη μείωση της φτώχειας και την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού.

Ενώ η αύξηση της απασχόλησης προκύπτει από την αύξηση της κοινωνικής επιχειρηματικότητας.

Η Οικονομία της κοινωνικής φροντίδας και αντιμετώπισης της φτώχειας

Το σύστημα υγείας, που  μετά τον πόλεμο στηρίχθηκε στο κράτος πρόνοιας, χρειάζεται τώρα  ενίσχυση της προληπτικής υγείας όσο και τη μετανοσοκομειακή φροντίδα μεγάλης μερίδας πολιτών που  την έχει ανάγκη και δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο υψηλό κόστος υπηρεσιών και της της ιδιωτικής βοήθειας στο σπίτι. Το κενό που υπάρχει στην κοινωνική  φροντίδα, καλύπτουν συχνά οι οικογένειες ,οι γυναίκες και τα κορίτσια καλούνται να καλύψουν ένα σημαντικό μέρος της επίσημης φροντίδας. Λειτουργία που απουσιάζει εν μέρει  και καλύπτεται με μη αμειβόμενη και μη αναγνωρισμένη εργασία φροντίδας, στο πλαίσιο της οικογένειας- εργασία που προσλαμβάνεται από το οικογενειακό και κοινωνικό τους περιβάλλον ως «φυσική υποχρέωση»,.  Η εναλλακτική πρόταση σ΄αυτό το πρόβλημα είναι η κοινωνική επιχειρηματικότητα  στο τομέα υγείας που μπορεί να λειτουργήσει με μειωμένο κόστος και υποφερτό για  τις οικογένειες.

Με αυτή την έννοια η οικονομία της φροντίδας  έχει να κάνει με την ενίσχυση στα συστήματα υγείας- πρόνοιας, αλλά ταυτόχρονα και με τις  αξίες που  προφανώς είναι στον αντίποδα της οικονομίας της κερδοσκοπίας και του υπερκαταλωτισμού, καθώς  και της οικονομίας υπερεκμετάλευσης των φυσικών πόρων.

Στο επίπεδο του κρατικού παρεμβατισμού στην οικονομία παρατηρούμε μετά από πολλά χρόνια, την  ενίσχυση από το κράτος όλων των πληγέντων, όχι μόνο των εργαζομένων αλλά και των επιχειρήσεων κι αυτό καταρρίπτει το δόγμα της αυτορρύθμισης της αγοράς στο χώρο της υγείας.

Σε διεθνές επίπεδο  το κράτος καλείται να σώσει την οικονομία και τις επιχειρήσεις. Τα 2 τρις που χορηγήθηκαν από το Αμερικάνικο κράτος για την αντιμετώπιση των οικονομικών επιπτώσεων της πανδημίας και το 1 περίπου τρις από την Ε.Ε και το ταμείο ανάπτυξης δείχνουν το μέγεθος του κρατικού παρεμβατισμού που είναι αναγκαίος για να ξαναπάρει μπροστά η οικονομία μετά την πανδημία.

Το ουσιώδες στον κρατικό παρεμβατισμό είναι ότι αλλάζει ο προσανατολισμός. Το κράτος αναλαμβάνει μια  αποστολή την οποία δεν μπορεί φυσικά να την αναλάβει η οικονομία της αγοράς. Είναι προφανές μόνο το κράτος μπορεί να κάνει αναδιανομή στους πόρους υπερ των βασικών αναγκών της πραγματικής οικονομίας και η κοινωνική επιχειρηματικότητα στην υγεία.

Από τον κρατικό παρεμβατισμό στον κοινωνικό παρεμβατισμό και το κοινωνικό επιχειρείν

Βρισκόμαστε σε μια εποχή που το κράτος ύστερα από την πανδημία και  σε  μια κρίσιμη περίοδο παίρνει το πρωτείο από την ιδιωτική οικονομική και τις τράπεζες. Πολλοί μιλούν για ένα νέο σχέδιο τύπου Μάρσαλ στη κοινωνική φροντίδα. Οι κυβερνήσεις που έδιναν  το πρωτείο  στις δυνάμεις της αγοράς και στο χώρο της υγείας είναι τώρα υποχρεωμένες ν΄αναλαμβάνουν ανορθωτικό ρόλο, μέσα στο στρόβιλο μιας αδήριτης ιστορικής αναγκαιότητας για οικονομικό παρεμβατισμό. Στη πραγματικότητα το κράτος ως θεσμός αναγκάζεται κατά κάποιο τρόπο  να αυξήσει τις δαπάνες για την υγεία, ενώ ο ιδιωτικός τομέας υγείας αδυνατεί καθώς έχει υψηλό κόστος για τους πολλούς. Απεναντίας  το πρόβλημα που υπήρχε με τον  πολυδάπανο κρατισμό, από την  γραφειοκρατία και παρασιτισμό, αντιμετωπίζεται τώρα τεχνοκρατικά, με τη μείωση στο  κόστος λειτουργίας  του κράτους χάρις στη  δυνατότητα που προέρχεται από την  ψηφιοποίηση του κράτους και τις τεχνολογικές εξελίξεις.  Πρόκειται για επιδράσεις που  παρά την οικονομική κρίση ενισχύουν τη   δημοκρατία στη διάθεση των πόρων και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Το διαδίκτυο μπορεί να  είναι σύμμαχος για υπηρεσίες υγείας που κατευθύνονται και ελέγχονται από ασθενείς.  Καταρχήν  μοιράζονται πληροφορίες και ιατρικά δεδομένα που είναι απαραίτητα  για την διαχείριση προβλημάτων υγείας.  Δημιουργώντας κοινόχρηστους χώρους και πλατφόρμες για να παρέχουν ενθάρρυνση και βοήθεια ο ένας τον άλλον. Για να  πρωτοστατούν σε ομάδες πίεσης και να ωθήσουν τις Κυβέρνησεις, τις ασφαλιστικές εταιρείες και την ιατρική κοινότητα για να επανεξετάσουν καθιερωμένες ιατρικές απόψεις και διαδικασίες σε κάθε τομέα του χώρου υπηρεσιών υγείας και να εκσυγχρονίσουν τις υπηρεσίες.

Σήμερα είναι γεγονός ότι, υπάρχουν παγκοσμίως πολλές ιστοσελίδες και πλατφόρμες κοινωνικών μέσων όπου εκατομμύρια άτομα συνδέονται αλληλοϋποστηρίζονται και αλληλοβοηθούνται για την προώθηση των προόδων στην Ιατρική και δημόσια υγεία. Κοινότητες χρονίως πασχόντων, κοινότητες ηλικιωμένων, αναπήρων κ.τ.λ.

Οι κοινότητες αυτές συλλέγουν πόρους για την επιστημονική έρευνα, αλλά και για κοινωνικές επιχειρήσεις υγείας, που διευρύνουν το μέτωπο  αντιμετωπίσης προβλημάτων υγείας. Τα μεγάλα πλεονεκτήματα αυτής της διαδικασίας είναι ότι συνθέτουν ένα κοινωνικό κεφάλαιο που συγκεντρώνει  και κινητοποιεί  πόρους  για μεγαλύτερη ταχύτητα στην αντιμετώπιση προβλημάτων υγείας που σώζουν ζωές.  Έτσι, ο κοινωνικός παρεμβατισμός και το κοινωνικό επιχειρείν στον τομέα υγείας προσφέρει δύο  δημιουργικές  επιδράσεις.  Μεγαλύτερη επέκταση και  αποτελεσματικότητα στο σύστημα υγείας  και διεύρυνση στον τομέα αυτό της απασχόλησης.

Ο ΤΟΜΕΑΣ ΤΗΣ ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

• Τα κοινά του περιβάλλοντος
• (διαχείριση στα δημόσια αγαθά)
• Ο ρόλος της κοινωνίας πολιτών στη πράσινη οικονομία
• Επιμέρους τομείς της πράσινης επιχειρηματικότητας
• Οι ενεργειακές κοινότητες
• η ζεύξη της πράσινης επιχειρηματικότητας με την κοινωνική οικονομία

  ---

ΟΡΙΣΜΟΣ

• Η πράσινη οικονομία στηρίζεται στην αντίληψη της βιωσιμότητας όσο και σε αυτήν της αειφορίας  σε σχέση με το περιβάλλον.
• Αντιμετωπίζει το περιβάλλον σαν ζωτικό πυλώνα της οικονομικής δραστηριότητας, αλλά και της βιωσιμότητας της κοινωνίας.
• Στηρίζεται στο συνδυασμό της καινοτομίας, της έρευνας και των νέων τεχνολογιών σε ένα νέο μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης.
• Η πράσινη οικονομία διακηρύττει τη λήψη μέτρων για την κλιματική αλλαγή, τη μείωση των ρύπων που ενισχύουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου,  την καλύτερη διαχείριση της ενέργειας καθώς και  την χρήση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.
• Μέσα από την πράσινη οικονομία αναδύεται και αναπτύσσεται η πράσινη επιχειρηματικότητα.

ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

• Οι ανανεώσιμοι φυσικοί πόροι που σε αντίθεση με τους μη ανανεώσιμους π.χ. (τα ορυκτά καύσιμα),  δύναται να χρησιμοποιηθούν χωρίς αρνητικές επιπτώσεις για το περιβάλλον, να έχουν δηλαδή αειφορική χρήση.
• Πρόκειται για μια αναδυόμενη μορφή οικονομικής δραστηριότητας, που βασίζεται πρωταρχικά σε ζωτικές ανάγκες που έχουν σχέση με την ποιότητα της ζωής και του περιβάλλοντος και αποτελεί έναν επιχειρηματικό κλάδο με μεγάλη ευρύτητα πεδίου.
• Τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα εφαρμογής αφορούν στην εκμετάλλευση των προστατευόμενων περιοχών (π.χ περιοχών Natura) ως πόλους πράσινης ανάπτυξης.
• Την παραγωγή και πώληση προϊόντων βιολογικής γεωργίας και κτηνοτροφίας, αλλά και  στην ανάπτυξη της οικοξενάγησης και του οικοτουρισμού
• Ταυτόχρονα, δίνει έμφαση στη διαχείριση των φυσικών πόρων και των απορριμμάτων, στην ανακύκλωση αλλά και στις «πράσινες υποδομές».
• Την  η επένδυση στις φιλικές προς το περιβάλλον μεταφορές που θα περιορίζουν τις  εκπομπές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα εδώ αποτελεί ο τομέας της αυτοκινητοβιομηχανίας.

ΤΙ ΚΙΝΕΙ ΤΗ ΠΡΑΣΙΝΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

• Την πράσινη επιχειρηματικότητα πρώτα απ’ όλα την κινεί η επείγουσα αναγκαιότητα αντιμετώπισης των κλιματικών αλλαγών και η μετάβαση από τα ορυκτά καύσιμα στις ήπιες και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
• Η πράσινη επιχειρηματικότητα που είναι η κινητήρια δύναμη για να έχουμε ένα βιώσιμο αστικό περιβάλλον.
• Η αυξανόμενη ζήτηση της αγοράς σε πράσινα προϊόντα και υπηρεσίες.
• Το ηθικό πλεονέκτημα της πράσινης επιχειρηματικότητας απέναντι σε κάθε μορφή ζωής.
• Η εφαρμογή των νέων προηγμένων πράσινων τεχνολογιών που προσφέρει πλεονεκτήματα στους επενδυτές της πράσινης επιχειρηματικότητας.
• Το περιβαλλοντικό αδιέξοδο των μεγάλων πόλεων και το όραμα για τις πράσινες πόλεις.
• Η πίεση για επάρκεια καθαρού πόσιμου νερού για τον αυξανόμενο πληθυσμό και τις αυξανόμενες καλλιέργειες.
• Το αδιέξοδο της υπερκατανάλωσης χημικών φαρμάκων και φυτοφαρμάκων και η ανάγκη, αλλά και οι δυνατότητες που υπάρχουν για την χρήση οικοθεραπευτικών μεθόδων και σκευασμάτων

.

ΤΙ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ

• Κατ’ αρχήν, οι παγιωμένες επενδύσεις και συγκέντρωση κεφαλαίου σε ρυπογόνους τομείς της οικονομίας, που λειτουργεί συντεχνιακά και αποτρεπτικά για επενδύσεις στην πράσινη επιχειρηματικότητα.(π.χ. ορυκτά καύσιμα).
  –  Η λογική του εύκολου κέρδους που δεν υπολογίζει το κόστος της προστασίας του οικοσυστήματος.
  –  Η άγνοια των πλεονεκτημάτων πολλές φορές που προσφέρουν οι πράσινες τεχνολογίες για τους επενδυτές.
  – Τα γραφειοκρατικά εμπόδια για την εισαγωγή νέων τεχνολογιών, όπως είχαμε για παράδειγμα για την διάδοση των φωτοβολταϊκών.
  – Η έλλειψη σοβαρών κινήτρων για επενδύσεις υποδομής στην πράσινη επιχειρηματικότητα.
  – Το έλλειμμα της νέας οργανωτικής κουλτούρας, όπως συμβαίνει για παράδειγμα στην αγροτική παραγωγή όπου δύσκολα αλλάζουν αντικείμενο καλλιέργειας οι αγρότες μολονότι θα μπορούσαν ν’ αντικατασταθούν με άλλες αποδοτικότερες που δεν επιβαρύνουν το περιβάλλον.

ΤΟΜΕΙΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

Στον τομέα της πράσινης ενέργειας με αιχμή τις ενεργειακές κοινότητες μπορούν να αξιοποιηθούν δημόσια- δημοτικά κτίρια και σχολεία, για ενεργειακή αυτάρκεια των Δήμων αλλά και να δημιουργηθεί ζωντανό παράδειγμα σε κάθε Δήμο ώστε να οργανωθούν οι δημότες  και τα νοικοκυριά στην συνεργατική παραγωγή ενέργειας και να εξοικονομήσουν σημαντικούς πόρους.

Χρησιμοποιώντας, τα Φωτοβολταϊκά, την Οικιακή συμπαραγωγή Ηλεκτρισμού & Θερμότητας, Κλιματισμό – Φυσικό δροσισμό – φωτισμό

–      Χρησιμοποιώντας τον Ηλιακό Ηλεκτρισμό (για θέρμανση – ψύξη περιβάλλοντος & νερού).
– λαμπτήρες εξοικονόμησης ενέργειας.
–      Κατασκευάζοντας βιοκλιματικά τα νέα κτίρια και διορθώνοντας τα παλιά ώστε να είναι όσο το δυνατόν λιγότερο ενεργοβόρα.
–       .

Στον τομέα της κατοικίας, επιλέγοντας φυσικά ανακυκλώσιμα  υλικά που είναι συμβατά, φιλικά και δεν επιβαρύνουν το περιβάλλον όπως :
Ø  Πέτρα -ξύλο : εφόσον είναι προϊόν «αειφορικής διαχείρισης των δασών»   
Ø  Κεραμικά : Σκεύη – σκεπές,. 
Ø  Οικολογική Δόμηση με : οικολογικούς σοβάδες, μονώσεις, σωστές σωληνώσεις νερού, πόρτες, καλωδιώσεις, οικολογικά χρώματα κ.λ.π.
Ø  Με την αξιοποίηση των μισών τουλάχιστον οικιακών απορριμμάτων με οικιακούς κομποστοποιητές 
Ø  Με τις πράσινες στέγες και τους πράσινους ακάλυπτους χώρους των πολυκατοικιών. 
Ø  Με τη δημιουργία μικρών αυτόνομων βιολογικών καθαρισμών.

Στον τομέα της διατροφής, αγοράζοντας και καταναλώνοντας βιολογικά προϊόντα (πάντα με σήμανση), περιορίζοντας την κρεατοφαγία αντικαθιστώντας τις προμαγειρεμένες και πολυσυντηρημένες τροφές, με όσο το δυνατόν φρεσκότερες και λιγότερο «ταξιδεμένες» μέχρι να φθάσουν στο τραπέζι μας, δίνουμε ισχυρή ώθηση στην πράσινη γεωργία και τα βιολογικά προϊόντα.

Στον τομέα της υγείας, γνωρίζουμε ότι το προλαμβάνειν είναι καλύτερο του θεραπεύειν. Με την πρόληψη μέσω της διατροφής, τον περιορισμό του καπνίσματος, του αλκοόλ και των άλλων βλαβερών χημικών ουσιών.
·         Με την αντικατάσταση χημικών φαρμάκων και φυτοφαρμάκων και οι δυνατότητες με την χρήση οικοθεραπευτικών μεθόδων και σκευασμάτων. 
·         Με εναλλακτικούς τρόπους που προάγουν την Υγεία (Ολιστική θεραπεία – χωρίς φάρμακα)
·         Με τον Οικολογικό τρόπο οδήγησης (περπάτημα – ποδηλασία = Υγεία – Καλή Φυσική Κατάσταση.

Στον τομέα της συσκευασίας, αντικαθιστώντας τις πλαστικές συσκευασίες και σακούλες με συσκευασίες βιολογικής σύνθεσης και ανακυκλώσιμες.

Στον τομέα της ανακύκλωσης, συγκεντρώνοντας τα απορρίμματα σε κάδους, προωθώντας την οικιακή κομποστοποίηση.Στον τουρισμό, επιλέγοντας τόπους που αναδεικνύουν τον οικοτουρισμό, αγροτουρισμό και τα τοπικά βιολογικά προϊόντα, ξενοδοχεία και καταστήματα με πράσινες προδιαγραφές, ενισχύοντας τον πράσινο τουρισμό με τις χαμηλότερες επιπτώσεις για το περιβάλλον.

ΠΡΑΣΙΝΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ

• Μπροστά στο περιβαλλοντικό αδιέξοδο των μεγάλων πόλεων, υπάρχει το όραμα των «πράσινων πόλεων», μια ρεαλιστική διέξοδος αλλαγής κατεύθυνσης των επενδύσεων και του καταναλωτικού προτύπου.
• Συνδέεται άμεσα με την πράσινη ζήτηση σε υγιεινά και ωφέλιμα προϊόντα και υπηρεσίες, με την ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και την οικοδιαχείριση του νερού, με τα βιοκλιματικά κτίρια και την εξοικονόμηση της ενέργειας, με την πολιτική για τις «πράσινες πόλεις» και την ανακύκλωση με την οικοπροστασία των δασών και της θάλασσας. Με την αξίωση για καθαρό περιβάλλον και υγεία.

Το όφελος έτσι, είναι διπλό. Αφενός έχουμε ενεργητική προωθητική διαδικασία για την προστασία του περιβάλλοντος κι αφετέρου πράσινη ανάπτυξη που εξασφαλίζει τη βιωσιμότητα των οικοσυστημάτων.

• Η οριζόντια συνεργασία των κοινωνικών δικτύων και των οργανώσεων περιβάλλοντος με τους φορείς της Τ.Α. αποτελεί το κλειδί για να ευοδωθεί τόσο η υπόθεση της οικοπροστασίας όσο και για την πράσινη επιχειρηματικότητα.
• Η πράσινη επιχειρηματικότητα, χωρίς τη συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας είναι ελλειμματική. Περιορίζει τους ανθρώπινους πόρους, τις κινητήριες δυνάμεις και το τελικό όφελος στην τοπική κοινωνία.
• Δεν μπορούν να κινητοποιηθούν οι πράσινοι πόροι και πολιτικές σε ικανό βαθμό εάν δεν κινητοποιηθούν τοπικές κοινωνίες και τοπική αυτοδιοίκηση για να «καλλιεργήσουν» το έδαφος τόσο της ζήτησης όσο και της επιχειρηματικότητας προς αυτή την κατεύθυνση.

ΑΣΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΠΡΑΣΙΝΟ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ

• Βασικός τομέας είναι ο χωροταξικός σχεδιασμός και τα «πράσινα» βιοκληματικά κτίρια
• Η συμβολή του πρασίνου και της φυτικής κάλυψης στην ανάγκη για ενεργειακή αναβάθμιση και περιορισμό της κατανάλωσης ενέργειας είναι σημαντικότατη.
• Ενδεικτικά αναφέρονται η εξοικονόμηση ενέργειας με την μείωση της θερμικής επιβάρυνσης των κτιρίων μέσω της απορρόφησης της ηλιακής ακτινοβολίας, η βελτίωση του μικροκλίματος, το φιλτράρισμα μεγάλου μέρους των ρύπων.
• Η αξιοποίηση και διαχείριση του περιβάλλοντος χώρου των κτιρίων ως χώρων πρασίνου αναβαθμίζει την αισθητική και χρηστική αξία των κατασκευών, βελτιώνει το μικροκλίμα και οδηγεί εκτός των άλλων σε περιβαλλοντικά και ενεργειακά οφέλη.
• Η τεχνολογία κατασκευής φυτεμένων δωμάτων (green roofs) καθώς και κάθετων κήπων (green walls) σε νέα αλλά και παλαιά κτίρια, δίνει την δυνατότητα αύξησης του κτιριακού όσο και συνολικού αστικού πρασίνου.

• Η ΓΗ ΤΗΣ ΣΠΑΝΙΣ ΚΑΙ Ο ΉΛΙΟΣ ΤΗΣ ΑΦΘΟΝΙΑΣ

Το ρήγμα στο παραδειγματικό μοντέλο έρχεται από τις εξελίξεις όπως είπαμε στο χώρο της ενέργειας. Από την αφθονία και τη δωρεάν ενέργεια του Ήλιου έναντι της σπανιότητας των ενεργειακών πόρων της γης. Το ενεργειακό τοπίο αλλάζει όταν οι τοπικές κοινότητες και οι Δήμοι αποκτήσουν αυτονομία στην ενέργεια στο πλαίσιο του συνεργατισμού. Θα πρέπει να επισημάνουμε ακόμη ότι η κοινωνική οικονομία διαφέρει ως προς τη σύνθεση κεφαλαίου αλλά και ως προς τη μισθωτή εργασία. Το κεφάλαιο στη προκειμένη περίπτωση είναι συμμετοχικό και συγκροτείται από τους συνεταιριστές παραγωγούς και καταναλωτές και από τη χρήση παγίων που ανήκουν στη κοινότητα. Η εργασία είναι κατά αποκοπή και η αμοιβή σύμφωνα με τα παραδοτέα. Έτσι το εργατικό κόστος προσαρμόζεται σύμφωνα με την απόδοση. Δεν μπορούν να υπάρχουν αργομισθίες όπως το δημόσιο. Το όφελος πολλές φορές είναι στη παροχή αγαθών και όχι σε χρήμα όπως συμβαίνει στις ενεργειακές κοινότητες.